در باب هنر و جنگ و ترور، کند و کاوی اخلاقی است درباره هنر و نسبتش با جنگ و وقایع سده اخیر جهان به قلم تاریخ نگاری در حوزه ارتش که در کنار زندگی نامه شخصیت های نظامی و خاطرات سربازان جنگی قلمرو هنر را نیز از نظر دور نداشته است. الکس دنچف در مقالات این کتاب طبیعت جنگ را، از جنگ جهانی گرفته تا جنگ علیه ترور، با مفهوم تخیل هنری، «مهم ترین ابزار درک حقیقی ترین صورت ممکن زندگی،» وامی کاود. هنر در نظر او امر ماندگار و عامل برقراری تعادل در جهانی آمیخته با وحشی گری است. به باور او، هنرمند در مقام «واسطه اخلاق» می تواند شاهدی عینی باشد، کسی که ما را به شناخت «دیگران» و، به میانجی آن، به بازشناخت «خود» فرا می خواند. اصلی ترین مسئله دنچف در رویکرد اخلاقی اش در سراسر کتاب پرسش از همین «خود» و «دیگری» است: «مسئله مرتکبین جنایات»؛ انسان هایی از «ما» که آن ها را «دیگری» می پنداریم. از این روست که وی در آغاز راه هشدار می دهد که، «خواننده گرامی، محتاط باشید. جنون هنر و مهمان نوازی جنگ را فراموش نکنید.»