جومپا لاهیری در این اثر از جلد کتاب ها می گوید. کتاب چنین شروع می شود: «وقتی در خردسالی به خانه خویشان پدری ام در کلکته می رفتم، صبح ها لباس پوشیدن عموزاده ها و عمه زاده هایم را تماشا می کردم. آنها خود را برای رفتن به مدرسه آماده می کردند؛ درحالی که من در تعطیلات بودم. آنها هر روز صبح، پس از استحمام و پیش از صرف صبحانه، همیشه یک لباس را می پوشیدند: یک دست اونیفورم. عموزاده و عمه زاده هایم به مدارس متفاوتی می رفتند و از این رو اونیفورم هایشان فرق می کرد. پسرها شلوارهای کتانی سرمه ای می پوشیدند. دخترها که چندسال از پسرها بزرگ تر بودند، دامن آبی روشن می پوشیدند..»