"وقایع نگاری یک لات چاقوکش" کتابی است از "حسن هدایت" که یک از کارگردانان و داستان نویسان برجسته ی ایرانی به حساب می آید. وی اشاره می کند که در سال های ابتدایی دهه هفتاد، ابتدا به صورت تفریحی به تحقیق در مورد نقش لات های تهران در تحولات اجتماعی و سیاسی مشغول بوده که این تحقیقات، واقعیت های شایان توجهی را برایش آشکار ساخته؛ "حسن هدایت" به تدریج متوجه شده که روابط لات ها با یکدیگر و با جریان های سیاسی، ریشه دار تر از آن چیزی است که به نظر می رسد و گستردگی نقش آنان در تحولات اجتماعی و سیاسی، همچون مافیایی داخلی بر رویدادهای تاریخی ایران از مشروطه به بعد سایه انداخته است. بازه ی تاریخی صد ساله ای که "حسن هدایت" آن را مورد پژوهش قرار داد، نشان می دهد که در اکثریت دگرگونی های مهم اجتماعی و فرهنگی کشور، ردپایی از چاقوکش های خرده پا یا لات های گردن کلفت دیده می شود. حقایق آشکار شده از این پژوهش ها، "حسن هدایت" را به این امر واداشت که به سراغ یکی از لات های معروف و قدیمی تهران به نام "هاشم آبسرداری" برود. او طی نشست و برخاست های متعدد با "هاشم "آبسرداری"، موفق شد تا داستان زندگی او را در بازه ی سال های 1324 تا 1339، در قالب کتاب "وقایع نگاری یک لات چاقوکش" به رشته ی تحریر در بیاورد؛ "وقایع نگاری یک لات چاقوکش" داستان های خیره کننده ای از زندگی و ارتباطات این قشر از جامعه را به مخاطب عرضه کرده و از نظر نگارشی و زبان قصه، بسیار خاص و منحصر به فرد می باشد.