« قهوه خانه به عنوان یکی از مهمترین پاتوق ها و مراکز تجمع افراد نقش برجسته ای را در تاریخ جامعه ایرانی ایفا کرده است. در غیاب رسانه های فراگیر امروزی قهوه خانه می توانست محلی برای تبادل آراء باشد و نیز نقش قهوه خانه در گذران اوقات فراغت افراد غیرقابل انکار است. اقشار مختلفی از جامعه در قهوه خانه ها گرد هم می آمدند و به تماشای نقالی ها، شاهنامه خوانی ها و نقاشی های قهوه خانه می نشستند. چنین کارکردهای چندگانه ای سبب رونق این اماکن در طول زمان شده بود. اثر پیش رو در کنار توجه به نقش و کارکرد اجتماعی قهوه خانه، در صدد است تا آنچه را که تاکنون در باب این اماکن ناگفته مانده، روشن سازد؛ چنانکه بخشی را به قهوه خانه سلطنتی که با قهوه خانه های عمومی متفاوت بود، اختصاص داده است. از این رو از اسناد موجود در آرشیوها استفاده شده است تا تصویری کامل تر و گویاتر از این بخش سرزنده و با نشاط حیات ایرانیان ارایه گردد.»