این کتاب با کنکاش در برخی آرای محوری کریستوا در آثارش، قصد دارد نشان دهد که چگونه نگرش او نسبت به زبان و تجربۀ زیباشناختی، نسبتی ویژه با تبیین کردوکارهای دیداری همچون نقاشی، عکاسی و فیلم دارد. کریستوا با تأکید بر مفاهیم کردوکار و فرایند می کوشد توضیح دهد چگونه خود هنر برای کشف و نامگذاری بصیرتی که عرضه میکند، ابزارهایی در اختیارمان می گذارد. برای درک این مطلب، لازم است تا مفاهیم کلیدی آثار او را به دقت بررسی کنیم و آنگاه ببینیم هنرآفرینان، هنردوستان و افرادی که به پژوهش درباره فرایند خلاقه و ارتباط میان هنرمند و اثر هنری، ابژۀ هنری و مخاطب هنر علاقه دارند، چگونه می توانند از این مفاهیم استفاده کنند.