«نسبیگرایی اخلاقی» چه باور داشته باشیم و چه آن را انکار کنیم، در دنیای جدید در متن زندگی روزمره ما حضور جدی و پررنگ پیدا کرده است؛ خواهی نخواهی گرفتارش شدهایم! داستان این است: مفاهیم و قواعد فلسفی برای ورود به زندگیمان از ما اجازه نمیگیرند؛ بلکه به زیرساختهای فکری هجومی خاموش دارند. نسبیگرایان در حوزه اخلاق، به ناپایداری گزارههای اخلاقی معتقدند و ارزشهای اخلاقی را ثابت و یکنواخت نمیدانند. در مقابل اطلاقگرایان بر پایداری گزارههای اخلاقی اصرار دارند؛ به عنوان مثال نگهداری شایسته از سالمندان، عفت پیشگی و یا حفظ حرمت دیگران به لحاظ اخلاقی در همه زمانها و مکانها و در هر شرایطی ستودنی است.