سوسور بهعنوان زبانشناس و ویتگنشتاین بهعنوان فیلسوف زبان، مسلما دو شخصیت مهم در توسعه تفکر زبانشناختی قرن بیستم هستند. کتاب "زبان، سوسور و ویتگنشتاین" نوشته "ری هریس" با اشاره به اشتراک نظرات آنها، علیرغم نشات گرفتن از منابع فکری بسیار متفاوت، زمینه جدیدی را ایجاد می کند. روی هریس زبانشناس بریتانیایی بود. او استاد زبان شناسی عمومی در دانشگاه آکسفورد و عضو افتخاری سنت ادموند هال بود. او همچنین پست های تدریس دانشگاهی را در هنگ کنگ (دانشگاه هنگ کنگ)، بوستون و پاریس و بورسیه های بازدید کننده در دانشگاه های آفریقای جنوبی و استرالیا و موسسه مطالعات پیشرفته هند داشت. کتابهای او در مورد یکپارچگیگرایی، نظریه ارتباطات، نشانهشناسی و تاریخ تفکر زبانشناختی شامل اسطوره زبان، بازاندیشی در نوشتن، سوسور و مفسران او و ضرورت صحبت هنری است. او همچنین نسخه ای از دوره زبان شناسی عمومی فردیناند دو سوسور را ترجمه کرده است. او یکی از اعضای موسس انجمن بین المللی برای مطالعه یکپارچه زبان و ارتباطات (IAISLC) و سردبیر موسس مجله زبان و ارتباطات بود.