«نویسندگی بازبینی پیدرپی و درگیری مداوم با زمانه است: زمانۀ عام و زمانۀ خاص. زمانه برای من میدان مبارزۀ مداوم با کوچکی و حقارتی است که از بدو تولد با آدم زاده میشود و ممکن است خیلیها با آن کنار بیایند و عمری با آن به سر آورند. ممکن است بسیاری را آزار بدهد و مسبب بسیاری از ناکامیها در زندگی آنها شود، همچنین ممکن است خیلیها را به پیش براند و زندگی آنها را متعالی کند. داستان، درخت تناوری است که ریشه در خود دارد و از گرمای درون خود زندگی مییابد، اگر به گرمای بیرون از جنم خود روی آورد، از درون میپوسد و فاسد میشود و ازاینرو، پاکی و نظارت همیشگی بر خود را میخواهد. نویسنده ناظری است بر آنچه خود آفریده و داستان، درستی و بیغشی را میطلبد.» جمال میرصادقی حاصل شصت سال زندگی داستانی جمال میرصادقی در کتابهای پژوهشی و آموزشی او گرد آمدهاند. کتاب حاضر یکی از این انبوه تجربیات نویسندگی اوست که در قالب سرفصلهایی به همراه شاهدهای داستانی ارائه شده است. از عناصر مهم و اصلی داستاننویسی تا شیوههای روایت و زاویۀ دید را از نظر گذرانده و برای آنان که جویا و تشنۀ آموختن از کوله بار تجربیات بزرگان ادبیات داستانی هستند؛ ارائه داده است. علاقهمندان، با خواندن این کتاب و به کار بستن آموزههای آن با کلیاتی در نویسندگی آشنا میشوند. این کتاب در ۲۵ فصل به آموزش مفاهیم داستاننویسی میپردازد و ذیل هر فصل، نمونهای از داستانهای جمال میرصادقی به عنوان شاهد مثال ذکر شده است تا به خوانندگان در درک مفاهیم تئوری و نظری کمک کند.