قرآن در ارائة مطالب، بین گزارههای اخلاقی و فقهی هیچگونه تفکیکی نکرده و با یک سبک و سیاق به آنها پرداخته است. اگر بنا به فرمودة حضرت امام خمینی (ره)، فقه را دستوراتی جهت ادارة زندگی از گهواره تا گور بدانیم، مباحث اخلاقی نیز جزئی از مباحث فقی خواهد بود و اصول مربوطه، نه تنها از گزارههای اخلاقی، بلکه از مجموع گزارههای مرتبط با حوزة خانواده قابل استخراج است. بنا به دیدگاه قرآن، طبیعت خانواده و نوع رابطة اعضای آن به صورتی است که حقوق به تنهایی قادر نیست این روابط را تنظیم نماید. آنچه خانواده را اداره میکند، اخلاق میباشد و حقوق بیان شده در این حوزه، برای زمان اختلاف و رجوع به دادگاه است. در پژوهش حاضر سعی شده تا با استناد به آیات و روایاتی با موضوع اخلاقی، اخلاق تحلیلی با رویکردی معناشناسانه بررسی شود.