کتاب پیشرو، دربردارنده ی دو نمایشنامه ی درد مختصر و آسایشگاه است. نمایشنامه ی آسایشگاه، طنز سیاهی است که در یک آسایشگاه روانی دولتی می گذرد و داستان نقشه ی شوم یک قتل، و فساد و کاستی های جامعه ای مستأصل را به تصویر می کشد. در زیر ظاهر طنزآمیز این نمایشنامه، مفاهیمی هشداردهنده در مورد نظامی بروکراتیک نهفته است که در ظاهر قرار بوده زندگی مردم را بهبود بخشد اما در واقعیت، انسان ها را تبدیل به اعداد و ارقامی کرده که هویت شان، به سادگی هرچه تمام تر، فراموش شدنی است. درد مختصر، نمایشنامه ای تراژیکمدی است که به رویاها و آرزوهای یک زن و شوهر می پردازد. عمده ی توجه داستان بر ترس شخصیت مرد از ناشناخته ها، پیر شدن و گم کردن هویت منعطف است. پینتر در این نمایشنامه، تهدید را مفهومی درونی و هستی شناسانه معرفی می کند و نه خطری که از منبعی در خارج از کنترل فرد، ناشی می شود.