مستاجر جدید ، نمایشنامه ای است تک پرده ای و حدودن ۳۰صفحه ای که به ظاهر دارای پیرنگ و طرحی ساده و یک خطی است. مستاجری به خانه ی جدیدش اثاث کشی می کند و اثاث او نه تنها خانه را گرفته، بلکه تمام شهر را پر کرده است. طرح ساده است ولی همین سادگی خبر از عمق فاجعه ای می دهد که در یک قدمی ما قرار گرفته، انسان قرن بیست که توسط اشیا محبوس شده، اشیا و اسبابی که ساخته ی دست خود اوست و در نهایت هم عامل مرگ او هم می شوند و زیر همین بار سنگین خفه می شود. یونسکو با پی رنگی ساده، فاجعه را نشانمان می دهد. همان طور که در کرگدن، شیوع کرگدنیسم را نشانمان داد و یا در درس و صندلی ها به نوعی دیگر خبرمان کرد که حادثه در یک قدمی است. معمولن در تئاتر ابزورد (پوچی) با طرحی ساده رو به رو ایم که در عین سادگی، عمق فاجعه ی زندگی انسان قرن معاصر را می بینیم. یونسکو هم از سردمداران تیاتر ابزورد هست. مستاجر جدید ، با یک اتفاق ساده و رئال شکل می گیرد و در نهایت به فراتر از رئال ختم می شود و با اگزجریت کردن اتفاقات رئال تمام می شود.