«رئالیستها در غرقاب عشق» مجموعه نامههای عاشقانه نامداران ادبیات جهان به گردآوری کاوه میرعباسی است. تولستوی، بالزاک، مارک تواین، برناردشاو، چارلز دیکنز، گوستاو فلوبر، جک لندن، استاندال، دیاچ. لارنس و... بزرگانی هستند که کاوه میرعباسی در این اثر داستان عاشقیشان را روایت میکند. درباره داستان عاشقی چارلز دیکنز و ماریا بیدنل، معشوقه او در این کتاب میخوانید: دیکنز در ۱۸۳۰ شیفتهی ماریا بیدنل شد، اما خانوادهی ماریا با ازدواج آنان موافق نبودند و برای پایان دادن رابطهی دخترشان با دیکنز، ماریا را به مدرسهای در پاریس فرستادند. عشق دیکنز به ماریا و دلشکستگی او تا سالها ادامه داشت. سرانجام دیکنز در دوم آوریل ۱۸۳۶ با کاترین تامسون هاگارت دختر جرج هاگارت، منتقد موسیقی در مجلهی «تاریخ بامداد» که دیکنز هم آنجا گزارشگر بود، ازدواج کرد: نامهی دیکنز به ماریا بیدنل شماره ۱۸ خیابان بنتینک، صبح یکشنبه، ماه مه، ۱۸۳۳ «...به آنچه در گذشته میان ما اتفاق افتاده است اشارهای نمیکنم و به دنبال پیدا کردن عذر و بهانهای برای توجیه رفتارم نیز نیستم. فقط یک بار و برای همیشه میگویم که تنها شور دلم و تنها آرزوی قلبیام آشتی با تو است. تکرار آنچه قبلاً گفتهام در اینجا بیفایده است، و گفتن امیدها و آرزوهایم برای آینده نیز همانقدر بیفایده مینماید. نمیدانم در دلت چه میگذرد و خدا گواه است که نمیخواهم احساساتت را به سود خودم تغییر دهم. من هرگز زیر این آسمان آبی هیچ انسانی را جز تو دوست نداشتهام و نخواهم داشت. ما اختلاف نظرهای بسیاری داشتهایم و به تازگی نیز راهمان به کلی از هم جدا شده. دوریات هیچ تغییری در احساساتم و عشق بیحدم به تو ایجاد نکرده است. عشق من به اندازهی همان روزهای اول مکاتبهمان خالص و پایدار است.»