خلوت مدیر، بیش از هر چیز، اثری انسانی و به شدت عاطفی است. فضایی که در خلوت مدیر ترسیم گردیده، نمادی از فضایی که سخت فساد آلود و مسموم است. اخلاق و ارزشهای انسانی در آن رنگ باخته است و در دورنمای زمانه، تنها یک راه باقیست. قدم گذاردن در مسیری که افق روشن نجات را نوید میدهد. خلوت مدیر، روایت سرگشتگیهاست، و حدیث سالیان سال جراحت روح و رنج تنهایی آدمیان است. روایت شوره زاری است که از میانش گلهای شرافت و پاکی سر بر آورده اند. روایت آدمهایی است که از زخم زمانه به تنگ آمده اند و به دنبال مفری برای رهاییاند.