ورفل در این اثر و به دنبال مفهومی عمیق، تعامل میان پدر و پسر را به صورت نمادین به تصویر می کشد. او در محیطی آکنده از قواعد پدرسالاری، طعم تلخی از سرکوب احساسات، وتحقیرهای مداوم پدر را برای قهرمان داستانش به تصویر در می آورد و او را بیش از پیش به سمت نابودی نقابی سوق می دهد که چهره پدرش را پوشانده تا از ورای آن حقیقت را مشاهده کند. ورفل از نویسندگان زاده شده در قلمرو امپراطوری اتریش و از نویسندگانی آلمانی زبان یهودی نامدار در قرن بیستم به شمار می رود. در سال های میان دو جنگ جهانی، وی به همراه تماس مان در منزل اشتفان تسوایک کانون ادبی محرمانه داشتند و به فعالیت ادبی سیاسی می پرداخت. این نویسنده از منظر نویسندگی به شدت نمادین عمل می کند و روشی موضوع مدار در نوشتن دارد. به همین دلیل او را نماینده سبک اکسپرسیونیسم در نویسندگی دانسته اند؛ سبکی که نویسندگان این مکتب آن را بر اساسا آثار داستایوسکی و تولستوی بنا نهاده اند.