کتاب شن» شامل ۱۲ قصه و روایت است که اسامی آن ها به ترتیب عبارت است از: آن دیگری، اولریک، کنگره، چیزهای دیگری در جهان هست، فرقه سی، آینه و نقاب، اوندر، ناکجاآباد مردی خسته، رشوه، آوه لینوآره دوندو، سکه، کتاب شن. بورخس در موخره ای که بر این کتاب نوشته، آورده است: «کنگره» شاید جاه طلبانه ترین داستان این کتاب باشد؛ موضوع آن موسسه ای آنقدر وسیع است که سرانجام با خود کائنات و کل روزها یکی می شود. آغاز تاریک و افسرده این داستان، تلاشی است برای تقلید از نحوه شروع داستان های کافکا، و پایان آن تلاشی است – بدون شک ناموفق – برای صعود به وجد و خلسه چسترتون یا جان بونیان. من هرگز سزاوار چنان مکاشفه و الهامی نبوده ام. اما سعی کرده ام تصوری از آن داشته باشم. در جریان داستان – همان طور که راه و رسم من است – بعضی از ویژگی های زندگینامه خودم را با آن درآمیخته ام...