کتاب از منظر تئاتریکالیته: تمام مقالات حاضر در این کتاب دست کم در یک نکته مشترک اند: نمی توان به تئاتر اندیشید جز با کلنجار رفتن با مفهوم تئاتریّت؛ یعنی با تعیین حدود و ثغور وجه تئاتری پدیده ها. بنابراین جز مقاله ی نخست که درصدد است خود وجه تئاتری یا تئاتریکالیته (theatricality) را به مثابه یک ابزار مفهومی تبیین کند، مابقی، پیرامون یک پدیده تئاتری مشخص سخن می گویند، اما از وجه تئاتربودگی آن؛ از این که تئاتربودگی آن چه شکلی دارد و این شکل از تئاتربودگی واجد چه مازادهایی است. رویکرد مقاله ها نه کاربرد قالبی نظریه ها در قرائت یک اجرا (مثل موارد آکادمیک) بلکه گفتگوی ایده های نظری با یک اجرا است، یا حتا طرح مفاهیم نظری به میانجی نمایش هایی موردی. به عبارت دیگر این پرسش که چگونه با تئاتر می شود به وضعیت وجودی و امروز اندیشید. مقالات در اینجا به نسبت همیشگی بین تئاتر و سیاست وفادار مانده اند، و در شقّ تئاتر این رابطه آثار صحنه ای و اجراها هستند که بیشتر در الویت اند و نه متون نمایشی مکتوب و...