کتاب حاضر، روایتی جدید از چگونگی تکوین، تداوم و تحول دولت صفوی را با تکیه بر منابع مختلف فارسی، عربی و لاتین پیش روی محققان می گشاید. مولف بیان می کند که نگاه کلیشه ای به دوره صفوی و تمرکز شرق شناسان بر باورهای نهادینه و تکراری، صفوی پژوهان را از پرداختن به زوایای ناخوانده و نااندیشیده این عصر بازداشته است. درواقع شناخت پویایی درونی و سازوکار نظام حکومتی صفوی، ماهیت گفتمان های مهدویت، مناسبات مذهبی و قومی در هرم قدرت، نقش گفتمان استعلایی دربار در قوام و حفظ قلمرو دولت صفوی و دلایل مانایی آن از اهداف اثر حاضر است. نویسنده همچنین از تأثیر و تداوم فرهنگ ایرانی، بازتاب آن در گفتمان ها و سیاست های فرهنگی صفویان غافل نمانده و با نگاهی تاریخی به ارزیابی و تأثیر فرهنگ ایرانی بر دوره موردنظر پرداخته است.