طی سال های اخیر بازنویسی و بازآفرینی داستان های گذشته فارسی باز هم در جامعه ما رایج شده و مجموعه های قابلی توجهی در این زمینه منتشر شده است. این اقدام را باید به فال نیک گرفت. بر این کار نتایج فراوانی مترتب است که یکی از آن ها ترویج و استمرار اندیشه های مندرج در این داستان هاست. همین موضوع زمینه آشنایی نسل جوان با اندیشه های بنیادی فرهنگ ایران را فراهم می کند. آنچه این مجموعه را از دیگر مجموعه هایی از این دست متمایز می کند دو ویژگی است: اول این که، داستان های این مجموعه صرفا از ادبیات مکتوب انتخاب نشده است، بلکه بخشی از آن ها برگرفته از ادبیات شفاهی یا ادبیات عامه است. زیرا ادبیات منحصر به ادبیات کتبی و رسمی نیست. دوم این که، تلاش شده است داستان های مجموعه منطبق با اندیشه های بنیادی فرهنگ ایران باشد، به عبارت دیگر داستان هایی انتخاب شود که ایرانی باشند. بر همین اساس بسیاری از داستان های رایج و مشهور مانند لیلی و مجنون یا طوطی نامه ها در این مجموعه جایی ندارند.