یک دهه پس از اظهارات مشهور خود از "پایان تاریخ" ، فرانسیس فوکویاما استدلال می کند که در نتیجه پیشرفت های زیست پزشکی ، ما به احتمال زیاد با آینده ای روبرو هستیم که در آن خود بشریت دچار تغییرات بسیار بزرگی می شود. فوکویاما در "کتاب آینده فرا انسانی ما" تاریخچه مختصری از تغییر درک و شناخت انسان از ماهیت انسان را ترسیم می کند: از افلاطون و ارسطو گرفته تا مدینه فاضله و دیکتاتورهای مدرنیته که در پی بازآفرینی بشر برای اهداف ایدئولوژیک بودند. فوکویاما استدلال می کند که دستکاری DNA همه فرزندان یک شخص عواقب عمیقی و بالقوه وحشتناک برای نظم سیاسی ما خواهد داشت ، حتی اگر با بهترین اهداف انجام شود. در آینده فرا انسانی ما ، یکی از بزرگترین فیلسوفان اجتماعی شروع به توصیف اثرات احتمالی اکتشافات ژنتیکی جدید بر پایه دموکراسی لیبرال می کند، نظری که انسان با طبیعت برابر است.