معشوقه ی سابق شاعر فقید، جفری اسپرن، آخرین روزهای عمرش را در ونیز میگذراند. حالا سروکله ی یک شیفته ی شعر، یک حریص دست نوشته های منتشر نشده در این شهر پیدا شده؛ مردی که میخواهد به هر لطایف الحیلی به آخرین نوشته های اسپرن دست پیدا کند. او برای نزدیک شدن به این آثار خودش را مستأجری در جست وجوی یک اتاق جا زده است، دست نوشته ها در اتاق کناری او هستند و برای خواندن این میراث ادبی انگار هر کاری میشود کرد... دست نوشته های اسپرن را دفاعیه و وصیت نامه ای پرشور می دانند، وصیت نامه ای که هنری جیمز در زمینه ی حفظ حریم شخصی نویسندگان و شاعران هنگام حیات و پس از مرگشان خلق کرده است. «بیشتر از همه دوشیزه بوردرو مرده به نظر میرسید و با این حال، فقط او زنده مانده بود.»کتاب "دستنوشتههای اسپرن" یکی از نوشتههای معروف هنری جیمز، نویسندهی آمریکایی قرن نوزدهم است. این داستان در سال 1894 منتشر شده و برگرفته از واقعیتی است که هنری جیمز در مورد آن خوانده بود. در این رمان، یک نویسندهی بینام اما جاه طلب، به ونیز میآید تا دستنوشتههایی از شاعر معروف و مرموز به نام جفری اسپرن را پیدا کند. او معتقد است که این دستنوشتهها در خانهی دو زن، خانم بوردو و دختر ناتنیاش تینا نگه داشته میشود. این دو زن آخرین وارثهای اسپرن هستند. با این وجود، وقتی نویسنده وارد خانه میشود، بلافاصله متوجه میشود که به دلیل علاقهی زیادی که او به دستنوشتهها دارد، ممکن است از این موقعیت سوءاستفاده شود. این امر موجب میشود تا تضاد بین جاهطلبی و اصول شخصی نویسنده به وضوح آشکار شود. "دستنوشتههای اسپرن" یک داستان پرجنبوجوش و روانشناسی است که به مسائلی چون اخلاق، جاهطلبی، عشق و تعهد پرداخته و به جوانب تاریک و پیچیدهی طموحات و انگیزههای انسانی میپردازد. هنری جیمز با زبانی دقیق و پیچیده، نوعی تحلیل روانشناختی از شخصیتها ارائه میدهد.