در بحبوحه رقابت جهانی از دهه ها پیش بین دو جریان مدرنتیه و پسامدرنیته شروع شده و تا هم اکنون ادامه دارد پرسش اساسی این بوه است . دین در حوزه عمومی چه قدرت جایگاه و کارکردی دارد؟ کتاب حاضر جستاری است در باب گونه شناسی رابطه دین و سیاست که به بازخوانی دو تجربه طولانی در تاریخ اسلام (عثمانی و صفویه -قاجاریه) می پردازد تجربه هایی که عناصر فرهنگی و قومی فارسی، ترکی و عربی در آن همپوشانی داشته اند. نویسنده به دنبال یافتن راهکار نظری یا فقهی درباب دین و سیاست نیست بلکه تمام تلاش اش بر این است که تا تاریخی بودن اندیشه ها و مفاهیم و نیز گونه های قدرت ، اقتدارگرایی و بسترهای اجتماعی آن را بر پایه روش شناسی تاریخی-انتقادی بررسی کند .