هجرت، تنها یک واژه نیست؛ روان زخمی است که مهاجر را در تمام لحظات زندگی همراهی میکند. روان زخمی که با یک عطر، یک طعم، یک آوا و یک خاطره سرمی گشاید؛ روان زخمی که برخی از مهاجران با به دست گرفتن قلم، سعی در تسکین آن دارند. مجموعه داستانهای کوتاه «وصلههای ناجور»، یکی از برجستهترین آثار ادبیات مهاجرت ایتالیا است که به موضوعاتی همانند بحران هویت مهاجر، عدم تعلق یا تعلق دوگانه وی، تفاوت فکری و رفتاری میان والدین مهاجر و فرزندان ایشان، میزان پذیرش مهاجر از سوی جامعه میزبان و نژادپرستی میپردازد. چهار نویسنده این مجموعه داستان که از نسل اول یا دوم مهاجر هستند، قصد دارند به واسطه قدرت روایتگری، گسستگی درونی و زمانی-مکانی حاصل از تجربه مهاجرت را در وجود خویش التیام بخشند و در روایات خود، خانهای امن و سرزمینی سخاوتمند بسازند تا آنها را در پناه خود گیرد، حتی اگر به صورت موقت.