فرناند برودل در کتاب «تمدن و سرمایه داری 2 » با بررسی دقیق زندگی مادی مردمان ماقبل صنعتی در سرتاسر جهان، نحوه نگاه مورخان به موضوع خود را به طرز چشمگیری تغییر داد. این کتاب به خوبی غذا و نوشیدنی، لباس و مسکن، جمعیت شناسی و ساختار خانواده، انرژی و فناوری، پول و اعتبار و رشد شهرها را توصیف می کند. در جلد دوم کتاب "تمدن و سرمایهداری: سدههای پانزدهم تا هجدهم میلادی"، فرنان برودل به طرز مفصل به بررسی سرمایهداران و نظام سرمایهداری میپردازد و عواملی که به رشد این نظام منجر شدهاند را مورد بررسی قرار میدهد. این کتاب شامل پنج گفتار است: "۱. ابزار و مبادله"، "۲. بازارها و اقتصاد"، "۳. تولید یا سرمایهی برونمرزی"، "۴. سرمایهداری در درون مرز" و "۵. جامعه". هر گفتار به بخشهای جزئی تقسیم شده است تا به صورت دقیق و مفصل عوامل فرعی دیگر را مورد بررسی قرار دهد. فرنان برودل در این اثر، دو نگرش مشهور پیش از خود را مورد انتقاد قرار میدهد. نگرش اول، نگرش "مادیگرایانه" است که مهمترین نماینده آن کارل مارکس بوده و عوامل مادی و نیروها و روابط تولید را به عنوان محرک اصلی سرمایهداری معرفی میکند. نگرش دوم، نگرش "انگارهگرایانه" است که ورنر سومبارت و ماکس وبر به عنوان نمایندگان اصلی آن به شمار میآیند، به ویژه وبر که در مورد "انگارهی روحیهی سرمایهداری" به بحث میپردازد.