یوگنی ایوانوویچ زامیاتین نگارش نخستین داستانش در آبادی را در سال ۱۹۱۱ هنگام گذراندن دوران تبعیدش در ناحیهای دورافتاده در شمال روسیه آغاز کرد. داستان در ماه مه سال ۱۹۱۳ در مجله آموزهها به چاپ رسید و بیدرنگ فضای ادبی روسیه پیش از جنگ را زیروزبر کرد. ماکسیم گورکی، آلکسی رمیزف و باریس پیلنیاک این داستان را برجستهترین اثر زامیاتین نامیدهاند. باریس ایخنباوم، یکی از تیزبینترین منتقدان خواننده داستان در آبادی، درباره داستان چنین میگوید: «از اینکه در آبادی نخستین آفریده نویسنده است سرورمان دو چندان میشود زیرا داستان که نمود بارز قریحه سرشار اوست گواه از آیندهای پربار برایش میدهد... در اینجا قصه خود راوی است و ماندابی که «آبادی» نام دارد خود با شما سخن میگوید... بسیاری از جلوههای زامیاتین ساخته خود اوست و از کسی اقتباس نشده... دانش هنری زامیاتین به او امکان میدهد موضوعی ناچیز را به کاری شایان توجه بدل کند.»