از زمان‌های بسیار دور تاکنون، طنز از درون شرایطی بی‌تناسب تا هماهنگ و غیرعادلانه بیرون آمده است. بیان مشکلات و ناهنجاری‌های اجتماعی مانند ریا، دروغ، حسد، تزویر، بی‌عدالتی و سالوس با زبان طنز، تأثیرگذاری فوق‌العاده‌ای دارد. طنز، تلنگری است که انسان‌های غفلت‌زده را بیدار کرده و آن‌ها را از تفاوت میان وضعیت چنان‌که هست و چنان‌که باید باشد آگاه می‌سازد. در این مجموعه به طنز در ادبیات کهن ایران پرداخته شده و به این خاطر، حکایات طنز از کتاب‌های بسیار مهم و تاثیرگذاری چون لطایف‌الطوایف، رساله دلگشا، جامع‌التمثیل، امثال و حکم، طوطی‌نامه، سندباد‌نامه، فوائد‌السلوک، مرزبان‌نامه، انوار سهیلی، بهارستان، روضه خلد، جوامع‌الحکایات و فیه ما فیه دست‌چین شده‌اند. اگر چه این کتاب‌ها خود به تمامی کتاب طنز نیستند؛ اما از حکایات طنز نیز خالی نیستند. به عنوان مثال، روضه خلد یا مرزبان‌نامه که آکنده از حکایات حکمی و تربیتی می‌باشند، اما خالی از حکایات طنز نیز نمی‌باشند و یا کتابی چون فیه ما فیه که مجموعه‌ای از گفتارهای عرفانی مولانا است، اما حکایات طنز هم در آن یافت می‌شود. با آوردن اصل حکایات، رنگ و بو و خاصیت منحصر به فرد نثر هر دوره حفظ شده است. معانی لغات و عبارات مشکل و همچنین پاره‌ای توضیحات تکمیلی‌تر به سبب مطالعه آسان نوجوانان در پاورقی به صورت کامل آورده شده است. لازم به ذکر است که به سبب سهولت مطالعه و بهره‌بردن بیشتر نوجوانان از حکایات، به جای بعضی عبارات بسیار مشکل و لغات مهجور، معنای آن‌ها در متن آمده و مابقی معانی در پاورقی درج گردیده است. همچنین، از آوردن بعضی توصیفات و عبارات ثقیل و مشکل در حکایات به جهت دور نیافتادن از موضوع اصلی، چشم‌پوشی شده است.
سبد خرید
