در 6 سپتامبر سال 2007، طوطی خاکستری آفریقایی به نام الکس دچار مرگ زودهنگام در سن 31 سالگی شد. آخرین کلماتی که او به صاحبش، آیرین پپربرگ، گفت، این ها بودند: «خوب باش. دوستت دارم» «الکس و من» داستان واقعی و فوقالعادهای از رابطه استثنایی میان آیرین و الکس است؛ رابطهای که باور مقبول اکثریت حاکی از عدم وجود توانایی زبان یا هر توانایی قابل قیاس با هوش انسانی در پرندگان را تکذیب کرد. در سی سالی که الکس با آیرین سپری کرد، او توانایی شگفتانگیزی در برقراری ارتباط و درک ایدههای پیچیده از خود نشان داد. با این وجود، این داستان فراتر از یک دستاورد بزرگ علمی است. حیرتانگیز، تأثیرگذار و فراموشنشدنی، «الکس و من» یادآور پیوندی است که میتواند میان انسانها و حیوانات وجود داشته باشد.