در حدود 550 پ.م. مردم پارس - که قبلا در تاریخ عملا ناشناخته بودند - از پایگاه خود در جنوب ایران (فارس) بیرون آمدند و درگیر ماجرایی عظیم شدند که به رهبری کوروش کبیر و جانشینان او با ایجاد یک کشور به اوج خود رسید. امپراتوری عظیمی که از آسیای مرکزی تا مصر علیا، از رود سند تا دانوب امتداد داشت. امپراتوری ایرانی (یا هخامنشیان، که به خاطر سلسله حاکمش نامگذاری شده است) تنوع شگفت انگیزی از سرزمین ها، مردمان، زبان ها و فرهنگ ها را در خود جذب کرد. این تسخیر سرزمین های خاور نزدیک تاریخ جهان را کاملا تغییر داد: برای اولین بار، یک دولت یکپارچه به وسعت امپراتوری روم آینده پدید آمد، گسترش یافت و در طول بیش از دو قرن (530-330) رشد کرد و دوام آورد. تا زمان مرگ اسکندر مقدونی (323) که از منظر ژئوپلیتیک «آخرین هخامنشیان» بود. حتی امروزه نیز بقایای امپراتوری - تراس ها، کاخ ها، نقش برجسته ها، نقاشی ها و آجرهای میناکاری شده پاسارگاد، تخت جمشید و شوش، مقبره های سلطنتی چشمگیر نقش رستم، مجسمه یادبود داریوش بزرگ برای یادآوری قدرت و تجمل بیسابقه پادشاهان بزرگ و درباریان وفادار آنها ("وفاداران") به بازدیدکنندگان کمک میکند. واهدی که این کتاب گردآوری میکند حجیم و متنوع است: استناد به اسناد باستانی و شواهد باستانشناسی به خواننده این امکان را میدهد که نویسنده را در نقش خود بهعنوان یک مورخ دنبال کند که در فضا و زمان تلاش میکند تا بفهمد چگونه چنین امپراتوری پدید آمد. توسعه یافته، و محو شده است. اگرچه بر اساس شواهد مستحکم است، بحثهای نویسنده از پرسشهای مداوم اجتناب نمیکند و مرتبا تفسیرهای متفاوت و فرضیههای جایگزین را درگیر میکند. این کتاب بدون سابقه یا معادل است و همچنین کتابشناسی جامع و نمایه های کاملی را ارائه می دهد.