همه ی ما می دانیم که اختلاف نسل ها همیشه وجود داشته و خواهد داشت. می دانیم نسل پیشین که نقش والد، معلم، مشاور، قانون گذار و ... را دارند با نسل پسین که نقش فرزند، شاگرد، مراجع و قانون پذیر را دارند، بسیار متفاوت اند. نسل پیشین به تجربیات و حفظ ارزش ها تأکید دارند و نسل پسین به نوجویی ها و خلق روش های جدید علاقه دارند. نسل قبل به حفظ گذشته و نسل بعد به ساختن آینده ای متفاوت تمایل دارند. چالش های دو نسل آن قدر جدی و قوی است که حتی مناسبات قوی خانوادگی قادر به محو کردن تأثیرات پرتنش آن نیست. این چالش ها در دوره ی نوجوانی فرزندان، بین آن ها و والدین شدت می گیرد و گاه مهم ترین مسئله ی خانواده می شود. منظور از نوجوانی دوره ای است که از ۱۱ سالگی تا ۲۰ سالگی طول می کشد و بزرگ ترین رویداد آن، وقوع بلوغ و مهم ترین دستاورد آن، دستیابی به هویت است.