"کارل پوپر" در مقاله آغازین این کتاب "در جست و جوی جهانی بهتر" تأملات خود را در مورد پیشرفت های واقعی علم در جامعه می نویسد. سیاست و هنر در طول قرن بیستم. موضوعات او از آغاز گمانه زنی های علمی در یونان کلاسیک تا تأثیرات مخرب تمامیت خواهی قرن بیستم، از شخصیت های اصلی روشنگری مانند کانت و ولتر تا نقش علم و انتقاد از خود در هنر را شامل می شود. این مقالات بینشهای تازهای را در مورد ذهن یکی از بزرگترین فیلسوفان قرن بیستم ارائه میکنند. سر کارل ریموند پوپر فیلسوف، دانشگاهی و مفسر اجتماعی اتریشی-بریتانیایی بود. او یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان علم قرن بیستم، و به دلیل رد دیدگاه های استقرایی کلاسیک در مورد روش علمی به نفع ابطال تجربی شناخته شده است. به گفته پوپر، یک نظریه در علوم تجربی هرگز قابل اثبات نیست، اما می توان آن را جعل کرد، به این معنی که می توان (و باید) با آزمایش های قاطع بررسی شود. پوپر با روایت توجیه گرای کلاسیک از دانش مخالف بود که او آن را با عقل گرایی انتقادی جایگزین کرد، یعنی «نخستین فلسفه نقد غیر توجیهی در تاریخ فلسفه. در گفتمان سیاسی، او به خاطر دفاع شدیدش از لیبرال دموکراسی و اصول انتقاد اجتماعی که به اعتقاد او شکوفایی جامعه باز را ممکن میسازد، شناخته میشود. فلسفه سیاسی او ایدههایی از ایدئولوژیهای سیاسی دموکراتیک اصلی، از جمله سوسیالیسم/سوسیال دمکراسی، لیبرتارینیسم/لیبرالیسم کلاسیک و محافظهکاری را پذیرفت و سعی کرد آنها را با هم آشتی دهد.