کتاب پدر آن دیگری I Hid My Voice

پدر آن دیگری، سال های اولیه ی بعد از انقلاب را شرح می دهد و سخت گیری هایی که آن زمان در مورد رابطه دختران و پسران اعمال می شد، در بخش هایی از کتاب بازگو و درباره شان نقد شده است. بیشتر از دیالوگ ها و گفت وگوی بین شخصیت ها، روایت های داستان به چشم می خورند. پدر آن دیگری و روایت هایش بیشتر از اینکه کلام محور باشند، پر شده اند از رنگ ها، بوها و مزه های مختلف. پر از احساسات گوناگون تلخ و شیرین. کتاب حاضر روایت گر دوران کودکی پسری ست که زندگی عادی ندارد و مثل هم سن و سال هایش زندگی نمی کند. شهاب، راوی داستان، در روز تولد بیست سالگی اش با دیدن عکسی خاطرات دوران کودکی اش را مرور می کند و آن را برای مخاطب شرح می دهد. شهاب از تحقیرهای پدرش خسته شده، شهابی که از تبعیض های پدرش بین او و برادر بزرگش آرش رنج می برد. آرشی که درس خوان و با استعداد است و همین ویژگی ها باعث جلب تمام توجه پدر خانواده به آرش می شود، به طوری که پدر دو پسرش را با هم مقایسه می کند و در مقابل آرش باهوش، شهاب خنگ قرار می گیرد. در این بین شهاب برای دفاع از خود سکوت می کند. عملا اعتراض می کند اما اعتراض او بی صداست. او به اصطلاح لالی انتخابی و یا سکوت پیشگی گزینشی را برمی گزیند و هیچوقت با هیچ کسی حتی اطرافیان نزدیک و درجه یکش صحبت نمی کند.نویسنده در خلال روایت داستان خواننده اش را با دو شخصیت خیالی و به عبارتی دو دوست خیالی شهاب آشنا می کند؛ اسی و ببی.از منظری وجود این دو شخصیت می تواند آزردگی روانی شهاب را برای خواننده به تصویر کشد و از سوی دیگر عواطف و احساسات او را با وضوح بیشتری برای خواننده نمایان می کند. ماجرای صحبت نکردن آرش تا قبل از هفت سالگی و شروع مدرسه ادامه پیدا می کند و تنها کسی که از راز راوی داستان مطلع است، مادر بزرگ اوست. نثر ساده و روان داستان، همذات پنداری با کودک راوی داستان را برای خواننده ممکن می سازد. سواد روان شناسی نویسنده در پرداخت این روایت بسیار کارآمد بوده است.