کتاب دو مسئله بنیادین اخلاق، اثری نوشته ی آرتور شوپنهاور است که اولین بار در سال 1841 به چاپ رسید. کتاب دو مسئله ی بنیادین اخلاق از دو مقاله ی تحول برانگیز و جذاب تشکیل شده است: «در باب آزادی اراده» و «در باب مبانی اخلاقیات». شوپنهاور با نثری که به شکلی منحصر به فرد قدرتمند است، استدلال می کند خودآگاهی، توهم آزادی را به وجود می آورد و اعمال انسان ها از پیش تعیین شده است، اما با این وجود ما به درستی احساس گناه می کنیم چون کارهایمان، از شخصیت فردی ذاتی ما نشأت می گیرد. به عقیده ی این فیلسوف بزرگ آلمانی، مبانی اخلاقیات، در نهایت متافیزیکال هستند و بر پایه ی درکی شهودی از خویشتن، و همینطور سایر موجودات در حال تلاش و در حال تحمل رنج، شکل می گیرند.