این نثر که توسط مرد جوانی در بازداشت نوشته شده، از زندگی زندان، به خاطرات نوجوانی، به توهمات ترسناک می گذرد، و آنچه نمایان می شود تصویری از زندگی در عراق صدام حسین است. طبق سنت محاکمه کافکا یا اورول 1984، کتاب نقطه ها بینشی از زندگی تحت یک رژیم سیاسی سرکوبگر و نحوه عملکرد آن ستم ارائه می دهد. این اولین نمایش خیره کننده یک نویسنده جوان عراقی در تبعید است. سینان آنتون در مجلات معتبر بین المللی منتشر شده است و کارگردانی مشترک درباره بغداد، مستندی تحسین شده درباره عراق تحت اشغال آمریکا را بر عهده داشته است. I'jaam (عنوان اصلی کتاب) به معنای عمل افزودن نقطه به حروف الفبای عربی برای تغییر ارزش آوایی است. اگر نقطه ها حذف شوند، کلمات می توانند مبهم یا نامناسب با زمینه خود شوند. نویسنده از نظر خودش حق دارد که ناراحت باشد. او خواهان تحصیل بود، اما مقتضیات جنگ و ظلم روزافزون رهبر، امیدش را به باد داد. در زمان نگارش این مقاله، اگرچه او از خدمت اجباری طفره رفته است، اما زندانی است، به همان اندازه که 15 سال بعد در زندان دیگری در همان شهر بغداد مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. جنگ ایران و عراق به پایان می رسد، اما بعثی گری صدام حسین هر چه بیشتر سرکوبگرتر می شود. زندانی گزارش های کوتاهی از مصیبت خود را در میان خاطرات شورش ادبی، دوستی و عشق پراکنده می کند. وقتی او در پایان آزاد می شود، ظاهرا در یک شهر متروک است، اما او واقعا کجاست؟ او چگونه آزاد شده است؟