در حالت کلی، در سه سطح می توان به فلسفه تطبیقی پرداخت: (1) سطح عملی. در این سطح چنان که معمول و شایع است، ذیل عنوان فلسفه تطبیقی عملا به مقایسه ایده ها و آراء می پردازند؛ ما در این دروس به فلسفه تطبیقی در این سطح نخواهیم پرداخت. سطح نظری. در این سطح نظریه های فلسفه تطبیقی که در سطح عملی بکار برده می شوند، مطرح و محل بحث قرار می گیرند. سطح متانظری. این سطح ناظر به نظریه فلسفه تطبیقی است؛ یعنی از موضع متانظری به نظریه فلسفه تطبیقی می پردازیم. مباحث ما در این دروس به دو سطح اخیر مربوطند. این دروس در پنج بخش و سیزده فصل تدوین شده است. چهار بخش (هشت فصل اول) شامل بحث هایی متانظریک درباره همان طرح پارادیمیک برای فلسفه تطبیقی است که مطرح خواهیم کرد. بخش پنجم (فصل نهم تا سیزدهم) شامل دسته بندی مکاتب عمده فلسفه تطبیقی می شود که نظریه فلسفه تطبیقی دارند. سیر و بحث در این مکاتب، در عین حال که تطورات تاریخی و تئوریک نظریه فلسفه تطبیقی را نشان می دهند، مویّد ها و شواهدی در تأیید آن طرح پارادیمیک هم فرا می نهند و...