ما در جامعه ای زندگی میکنیم که اقتصادی کشیش مآبانه دارد؛ اقتصادی که با داشتن فرمولهای ریاضی غیرقابل نفوذ، چارچوبی را برای بحث های عمومی مهیا میسازد. در نهایت این سلامت پذیرفته شده اقتصاد است که تعیین میکند چقدر میتوان برای مدارس، بزرگراهها و دفاع کشور هزینه کرد. اقتصاددانان مشخص میکنند چه میزان بیکاری قابل قبول است و آیا چاپ کردن پول درست است یا وثیقه گذاشتن برای بانک های سودجو. واکنشی که اکنون شاهد آن هستیم نشان دهنده این است که مردم به مخالفت با متخصصین و فهم پراشتباه آنان از زندگی ما برخاسته اند. علی رغم دهه ها مطالعه رشد اقتصاد، بسیاری از شهروندان بیشتر از هر زمان دیگری بدبین شده اند و به همین دلیل به نامزدهایی رای میدهند که با روشنفکران تکنوکرات همسو نیستند. برای مدتی طولانی، اقتصاد به زبانی متکی شده است که از همسو شدن با تجربیات واقعی مردم قاصر بوده است و اکنون ما شاهد عواقب این اتفاقیم. در این کتاب پرمایه و نافذ، دیوید پیلینگ غرضها و تعصبات ارتدوکسی اقتصادی را آشکار میکند و متغیرهای مربوط به تولید ناخالص داخلی را مورد بررسی قرار میدهد؛ از بررسی سزمایه، برابری و ثبات گرفته تا بررسی سوبژکتیو سلامتی. این کتاب تاثیرگذار، سودمند و واقع گرا، بینش های هوشمندانه و غیرقابل انتظاری را در مورد اینکه جامعه ما چطور میتواند به جای دنبال کردن رشد به هر قیمتی، پاسخگوی نیازهای اشخاص واقعی باشد، ارائه میدهد.