این نمایشنامه در واقع داستان زندگی جووانی پوکاچو، نویسنده مشهور دوره رنسانس در ایتالیا است و دیالوگ های زنده و پورشور آن طنز گزنده و پرزور پیراندلو را به خوبی نشان می دهد. این نمایشنامه کمدی که در سه پرده نوشته شده است، برداشتی است از داستان «یادآوری وظیفه» از پیراندلو که برای نخستین بار در ماه مه ۱۹۱۹ در تئاتر المپیا در میلان روی صحنه آمد و پس از بحث و جنجال فراوان طرفداران و مخالفانش، در همان سال منتشر شد. این نمایشنامه پس از آن به سرعت و به سایر زبان ها ترجمه و پس از آن از سال ۱۹۲۲ به بعد در سالن های نمایش در پاریس، نیویورک، بلگراد، برلن، پراگ و نیز در کشورهای اسپانیا، مجارستان و... روی صحنه رفت. همچنین در سال ۱۹۵۳ نیز استنو، فیلم ساز مشهور ایتالیایی نسخه سینمایی این نمایشنامه را ساخت و به نمایش درآورد. یادآوری می شود پیراندلو در سال ۱۹۳۴ موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات نیز شده است و در جهان ادبیات بیش از هر چیز با داستان های کوتاه خود شناخته شده است. در میان مهمترین آثار داستانی این نمایشنامه نویس می توان به آثاری چون درد مطبوع، عشق بدون دلبستگی، سفیدی ها و سیاهی ها، مسخرهٔ مرگ و زندگی، نوبت، زمان، زن مطرود و هانری چهارم اشاره کرد.