کتاب خاطرات دو عروس جوان، اثری نوشته ی اونوره دو بالزاک است که نخستین بار در سال 1842 انتشار یافت. دو زن جوان فرانسوی با نام های لوییز دو شلیو و رنه دو ماکوم در دوره ی کارآموزی خود در صومعه ی کارملیت با هم دوست می شوند. زندگی این دو شخصیت پس از ترک صومعه، دو مسیر کاملا متفاوت را پی می گرد. لوییز، عشق و عاشقی را برای خود برمی گزیند در حالی که رنه، نگرشی عمل گرایانه تر را برای زندگی اش انتخاب می کند. دوستی آن ها در نامه هایشان به حیات خود ادامه می دهد؛ نامه هایی که به شکلی ادامه دار از سال 1823 تا 1835 میان این دو شخصیت رد و بدل می شوند. بالزاک در کتاب خاطرات دو عروس جوان، آرمان های دو زن متضاد با یکدیگر را به شکلی هنرمندانه به تصویر می کشد و با دادن صدا و شخصیتی متمایز به هر کدام از آن ها، به این دو کاراکتر اجازه می دهد تا افکار و احساسات خود را به شکلی دقیق ابراز کنند.