فلسفه ی قاره ای قرن بیستم به ویراستاری ریچارد کرنی جلد هشتم از مجموعه کتاب های تاریخ فلسفه ی غرب محسوب می شود که یکی از مهم ترین و چالش برانگیز ترین جنبش های صورت گرفته در زمینه ی فلسفه در قرن بیستم می باشد. این مجلد عظیم حاوی چهارده سر فصل می باشد که عمده ترین مکاتب آن شامل پدیدار شناسی، اگزیستانسیالیسم و پست مدرنیسم را زیر ذره بین خواهد برد. پس از پیشگفتاری به قلم ویراستار کتاب، ریچارد کرنی، مطالب کتاب با فصل نخست که مقدمه ی پدیدار شناسی است آغاز می گیرد. فصل های دو تا چهار به بررسی فلسفه ی اگزیستانسیال از دیدگاه فیلسوف های مطرحی همچون هایدگر، سارتر و مرلو-پونتی می پردازد و فصل پنج فلسفه ی دین را از زبان یاسپرس، مارسل و لویناس بیان می کند. در فصل شش فلسفه ی علم و عقاید دوهم، ماخ و باشلار مطرح شده و سپس فلسفه های مارکسیسم از دیدگاه لنین، گرامشی، لوکاچ و آلتوسر در فصل هفتم تشریح شده است. در فصل هشت نظریات انتقادی هابرماس، هورکهایمر و آدورنو و در فصل نه، هرمنوتیک بررسی شده است. فصل ده این کتاب به ایده آلیسم ایتالیایی پرداخته و نظریات کروچه، جنتیله و دیگران مطرح می کند و فصل یازده ساختارگرایی فرانسوی را از دیدگاه افرادی همچون استروس، بارت، فوکو، دوسوسور و لکان زیر ذره بین برده است. فصل دوازده فمنیسم فرانسه از قاب نگاه دوبووار، کریستوا، سیکسو، ابریگاره و لودوف و فصل سیزده واسازی و دریدا نام دارد. در نهایت فصل چهاردهم فلسفه ی قاره ای قرن بیستم، نظریات پست مدرن گرایانه ی بودربار، لیوتار و دیگران را برای مخاطب شرح می دهد.