سه نمایش نامه «اخطار»، «بی پروایی» و «زن زندگی» تک پرده هایی از یوجین اونیل هستند که نیاز انسان به پول و عشق را بازنمایی می کنند و به این ترتیب آثار او را از تراژدی و حزن انگیز بودن صرف، فراتر می برند. در نمایش نامه «اخطار» یک اپراتور رادیو که شنوایی درستی هم ندارد، به دلیل آواری از مشکلات مالی، زنی سرزنشگر و خرده گیر و کودکانی گرسنه مجبور است به سفری دریایی برود؛ اما این سفر سرنوشتی غم بارتر از زندگی برایش رقم می زند. در نمایش نامه «بی پروایی» زنی به اجبار خانواده با معیار پول و ثروت ازدواج می کند. سپس در عطش دستیابی به ذره ای محبت، عشق را در آغوش مرد دیگری جستجو می کند. در نهایت نیز چیزی جز سرانجامی تاریک عاید آن مرد نمی شود. نمایش نامه «زن زندگی» بر گفتگوهای 2 معدنچی آمریکایی که هر دو عاشق زنی جوان هستند، تمرکز دارد. هر سه داستان، نقش مرد و زن در تحکیم و یا از هم گسستن بنیان خانواده را به عنوان بنیادی ترین گروه اجتماعی به بوته آزمایش می گذارند.