جان اشتاین بک نویسنده آمریکایی که رگ و ریشه آلمانی داشت، به واسطه رمان معروف «خوشه های خشم» شناخته می شود. او به دلیل قدرتمندی داستان هایش در بازنمایی واقعیت، جایزه نوبل را در سال ۱۹۶۲ از آن خود کرد. این نویسنده متولد سال ۱۹۰۲ و درگذشته به سال ۱۹۶۸ است و رمان «دشت بهشت» را در سال ۱۹۳۲ نوشته است. این رمان سال ها پیش با ترجمه پرویز داریوش با عنوان «چمنزارهای بهشت» به چاپ رسیده بود. دشت بهشت مجموعه داستان کوتاه به هم پیوسته ای است که در سال ۱۹۳۲ منتشر شد. مهاجرت و حومه نشینی موضوع مرکزی این مجموعه داستان است که با روایتی آمیخته با طنز سیاه موقعیت پردازی شده است. اجتماعی کوچک از مهاجرینی که با خلق و خو و منش های گوناگون در حومه کالیفرنیا زندگی می کنند، در این مجموعه با توصیفات درخشان اشتاین بک همراه شده اند.