"[چامسکی] بدون شک مهمترین روشنفکر موجود است." -مجله نیویورک تایمز "فوکو. . . هیچ خواننده ای را دست نخورده یا بدون تغییر باقی نمی گذارد. " در سال 1971 ، در اوج جنگ ویتنام و در زمان بی ثباتی سیاسی و اجتماعی بزرگ ، دو نفر از روشنفکران برجسته جهان ، نوام چامسکی و میشل فوکو ، توسط فونس الدر ، فیلسوف هلندی دعوت شدند تا در مورد یک سوال قدیمی صحبت کنند: چیزی به نام ذات انسان "ذاتی" مستقل از تجربیات و تأثیرات خارجی ما وجود دارد؟ گفتگوی حاصل از این مشاجره یکی از اصیل ترین ، تحریک کننده ترین و خودجوش ترین مشاجراتی است که بین فیلسوفان معاصر رخ داده است ، و بیش از هر چیز مقدمه ای مختصر برای نظریه های اساسی آنها است. آنچه به عنوان یک بحث فلسفی ریشه در زبانشناسی (چامسکی) و نظریه دانش (فوکو) آغاز می شود در حین مباحثه به بحثی گسترده تر تبدیل می شود که شامل طیف گسترده ای از موضوعات است: از علم ، تاریخ و رفتارگرایی گرفته تا خلاقیت ، آزادی و مبارزه برای عدالت در قلمرو سیاست. علاوه بر این ، این جلد دارای مقدمه ای است که اخیرا توسط جان راجچمن ، محقق برجسته فوکو ، نوشته شده است و متون اضافی قابل توجهی از چامسکی و فوکو را شامل می شود.