کتاب« هنر تسکین دادن خشم» اثری لاتین از سنکا است (4 قبل از میلاد - 65 میلادی). این کار خشم را در چارچوب فلسفه رواقی تعریف و توضیح می دهد و توصیه های درمانی در مورد چگونگی پیشگیری و کنترل خشم ارائه می دهد. کتاب «هنر تسکین دادن خشم» در چارچوب رواقیسم نوشته شده است ، که می خواست مردم را از زندگی اسیر رذایل ، به آزادی زندگی که دارای فضیلت است هدایت کند. این امر می تواند با درک درستی از چگونگی کنترل احساسات (به یونانی: pathê) ، طبقه بندی خشم به عنوان یک اشتیاق و قرار دادن این موارد در معرض خرد ، قابل دستیابی باشد. سنکا به عنوان یک رواقی معتقد بود که رابطه اشتیاق با عقل این است که احساسات در نتیجه ذهنیت منطقی ناشی از سوبرداشت یا از واقعیت بوجود می آید. سنکا اظهار می دارد که درمان وی دو هدف اصلی دارد: یکی این که عصبانی نشویم (در برابر خشم مقاومت می کنیم) ، و دیگری این که در هنگام عصبانیت مرتکب خطایی نمی شویم (مهار خشم). بیشتر توصیه های او در این کتاب به اولین هدف جلوگیری از خشم اختصاص دارد. سنکا توصیه های عملی در مورد مهار عصبانیت ارائه می دهد ، اگرچه پس از این موضوع پیشگیری از عصبانیت را از سر می گیرد. از نظر رواقیون خشم مغایر طبیعت بشر بود و انتقام نیز شر تلقی می شد ، که تأکید سنکا در جلوگیری از خشم را توضیح می دهد.