یاغیان، بررسی یاغی های اجتماعی و قانون گریزانی است که درنظر افکار عمومی هم چون تبهکاران ساده نگریسته نمی شوند. اینان به ویژه در جامعه هایی که ساختار عشیره ای و قومی دارند، به عنوان مدافعان عدالت اجتماعی، انتقام گیرنده یا به عنوان نخستین پیکارگران مقاومت اند. مردم آنان را قهرمان، پهلوان و سزاوار ستایش و پشتیبانی می شمارند و برایشان ترانه ها و داستان های اسطوره ای می سازند، مانند هایدوک های بالکان، کانگاسیورهای برزیلی، رابین هود و جسی جیمز که ماجراهای چشمگیر و مشهورشان در داستان ها و اسطوره ها حفظ شده است. اسطوره های راهزنی به مثابه نوعی حافظه ی جمعی در دنیای شهری مدرن باقی می مانند، بدین سبب که هر فردی تجربه ای شخصی از بی عدالتی افراد و نهادها دارد، به ویژه تهیدستان که تجربه های بسیاری از این دست دارند. راهزنی اجتماعی در جامعه های مبتنی بر کشاورزی، از جمله اقتصاد شبانی دیده می شود و پیش تر از کارگران و دهقانان بی زمین تشکیل می شود که زیر سیطره ی حکومت، ارباب ها و حتی بانک ها قرار دارند.