اگر بشود تمام زندگی یک آدم را تنها با یک صفت تعریف کرد، لوئیس بونوئل یک سینماگر است: تمام عیار، مولف، صاحب سبک… اما زندگی تنها یک صفت ندارد. بونوئل در دهه بیست عمرش بیشتر آدم واژه ها بوده تا آدم تصاویر، به گواهی همین کتاب حاضر. در سال های قبل چندین فیلم نامه، و یک کتاب خاطرات از بونوئل به فارسی برگردانده و چاپ شده اند، اما این نخستین بار است که اشعار و داستان های او به فارسی ترجمه می شوند. لوئیس بونوئل را از چهره های شاخص و از سردم داران سورئالیسم در سینما دانسته اند. بونوئل که امروزه تمامی فیلم های او به عنوان آثاری کلاسیک جزء متون درسی دانشجویان سینما در جهان بررسی و نقد می شوند با دامنهٔ دانش و اطلاعات زیادی که داشت سهمی انکارنشدنی در سینمای جهان دارد. در بونوئلی ها خوانندگان قرار است با وجهی از شخصیت هنری بونوئل آشنا شوند که برای مخاطبان فارسی زبان تاکنون کمتر معرفی شده و مهجور مانده است. بونوئل به قول ژان کلود کری یر دوست و فیلمنامه نویس اکثر فیلم های او با کم حرفی ادبی اش یاداشت هایی را خلق کرد که: چون نجات یافتگانی از اعماق، ارزش وجودی بسیاری دارند. آن ها بخش هایی از نویسنده ای هستند که او می توانست باشد، نویسنده ای از دست رفته، نویسنده ای شبح که پشت یک فیلم ساز بزرگ پنهان شده است.