کتاب "نظریه و روش در تحلیل گفتمان"، مقدمه ای نظام مند برای تحلیل گفتمان به عنوان مجموعه ای از نظریه ها و روش های تحقیق اجتماعی است. این سه رویکرد اصلی، نظریه گفتمان لاکلاو و موفه، تحلیل گفتمان انتقادی و روانشناسی گفتمانی را گرد هم میآورد تا گفتوگوی بین اشکال مختلف تحلیل گفتمان که اغلب با مرزهای رشتهای از هم جدا میشوند، برقرار کند. این کتاب سه رویکرد را به شیوهای روشن و قابل درک معرفی میکند و مقدمات فلسفی متمایز و دیدگاههای نظری هر رویکرد و همچنین دستورالعملها و ابزارهای روششناختی را که برای تحلیل گفتمان تجربی ارائه میکنند، توضیح میدهد. نویسندگان همچنین امکان ترکیب رویکردهای تحلیلی گفتمانی و تحلیلی غیرگفتمانی مختلف را در مطالعه تجربی نشان میدهند. در نهایت، آنها تحلیل گفتمان را در بحث ساختگرایی اجتماعی درباره پژوهش اجتماعی انتقادی، زمینهسازی میکنند، و این دیدگاه را که موضع انتقادی با پیشفرضهای ساختگرای اجتماعی ناسازگار است را رد میکنند و استدلال میکنند که نقد باید بخشی ذاتی از تحقیقات اجتماعی باشد.