سومین کتاب آیین نوروزی دومین مجموعه داستان اوست. نوروزی پیش از این کتاب های آب و هوای چند روز سال و دستگاه گوارش را منتشر کرده است. او، که در حوزه داستان کوتاه جوایز معتبری را در سال های اخیر برده است، در 10داستان این مجموعه باز فضاهایی را تجربه کرده که برآمده از زندگی شهری اند، با پرداختی متفاوت و لایه ای از طنز. آدم های او وجوهی را از خود به نمایش می گذارند که می توان در آنها نوعی حرص، ولع و حتی بی رحمی را مشاهده کرد. کسالت دم مرگ یا برخورد با مردگان است که بسیاری از داستان ها را پیش می برد. مخاطب این داستان ها مدام با اتفاق هایی مواجه می شود که پیش بینی پذیر نیستند و در عین حال صراحتی تمام عیار درخود دارند. نوروزی به انسانش بدگمان و بدبین است و این امر را می توان در داستان ها و تقلای شخصیت هایش دید. تلاش هایی که عبث به نظر می رسد. نوروزی راوی این بطالت جذاب است.