در این کتاب سعی شده تا با مروری بینامتنی بین سینما، تاریخ و هنرهای تجسمی در بستر تحولات اجتماعی و سیاسی، موضوع اعتراض در هنر و مقوله ی پیچیده سینمای اعتراض مطالعه شود، آنهم به ساده ترین زبان ممکن برای ارتباط با طیف وسیع تری از مخاطبان. در بخش مقدمه با طرح پرسش هایی چون هنر اعتراض چیست؟ فیلم ساز معترض کیست؟ آیا هر فیلمی که نسبت به مسئله ای اجتماعی، سیاسی و یا فرهنگی نقطه نظری ارائه دهد فیلمی معترض است؟ آیا اصلا فیلم ساز وظیفه ای دارد تا اعتراض کند؟ یا وظیفه فیلمساز تنها ارائه سینماست، به همان صورتی که موسیقی کلاسیک یا جاز، موسیقی را بیان می کنند؟ شالوده ی کلی بحث پی ریزی می شود. سوال هایی که ساختار مطالعاتی دو بخش مستقل اما مرتبط کتاب را تشکیل می دهد. سپس با نگاهی تاریخی به سینما، به چیستی و چرایی آن پرداخته و در مقایسه ی آن با عکاسی(دیگر پدیده ی تصویرگرای پدید آمده در قرن نوزدهم) به تلاش اولین نظریه پردازان و منتقدان سینما برای تبیین هویت آن به عنوان "فعالیتی هنری" می پردازد.