آنها ، متجاوزان بی امان ، باید مجازات شوند. انگلیسی ها می خواستند با یک ضربه شلاق ، معیشت صنعت اسلحه آلمان را نابود کنند: یعنی برق و آب آنها را. اگر آنها در یک اقدام موفق به از بین بردن سدهای آنها در منطقه روهر و هسن شوند ، قلب اقتصادی آلمان نازی ضربه خواهد خورد ، ماشین آلات تسلیحاتی ناتوان و به بن بست می رسند و پایان جنگ وحشتناک نزدیک تر می شود . اما چگونه باید چنین کار نابودی جامعی دقیق در وسط خاک دشمن انجام شود؟ فقط نیروی هوایی سلطنتی می تواند این کار را انجام دهد. این تصمیم به نفع تکنیکی اتخاذ شد که به همان اندازه پیچیده و دشوار است که تسلط بر آن دشوار باشد: بمب افکن های سنگین لنکستر که برای این منظور آماده شده بودند ، قرار بود بمب های چرخشی مخصوص ایجاد شده را نزدیک سطح آب بیندازند تا مانند سنگریزه های صاف به سمت به مقصد برسند. به محض انفجار سدهای ادر و مونه ، موجهای عظیم جزر و مدی بر سر کشور ریخته و بین 1300 تا 2400 نفر از جمله تعداد زیادی کارگر زن اجباری و سربازان متفقین در اردوگاه های اسیر غرق شدند. در طرف انگلیس ، 53 نفر از 133 سرباز درگیر جان خود را از دست دادند. با نگاهی به گذشته ، "عملیات عفیف" ، که به عنوان یک قطعه هوسار درخشان جشن گرفته می شد ، یک کار دوسویه بود. در برابر این زمینه تاریخی ، رمان جاسوسی و جنگی تایتوس مولر «ناشتاوگ» در لندن و نهایم (نزدیک مخزن مونه در منطقه روهر) قرار دارد. پیوست با توضیحات (ابتدایی) در مورد ایدئولوژی ، تبلیغات ، اردوگاه ها ، کارگزاران و آموزش مدارس در طول جنگ جهانی دوم آموزنده است ، که توسط منابع (به عنوان مثال نوشته های دفتر خاطرات از دختران مدرسه ای و وزیر تبلیغات رایش گوبلز) نشان داده شده است.