این مجموعه شامل نمایش نامه های کوتاهی است که در قالب سه عنوان کلی تدوین شده اند: 1 - داستان های زندگی روزمره (تهرانی)، 2 - داستان های وینی، 3 - مادام پی پی. در پایان نیز گفت و شنودی با نویسنده (بابک محمودی) صوت گرفته است. در این گفت و گو، از روش کارگردانی اجرای نقشه، جنبه های دراماتیک و ژانر متون، انتخاب موضوع، اجرای روخوانی و مانند آن سخن به میان آمده است. برای نمونه، بابک محمودی می گوید: ".... داستان وینی راجع به یک اجتماع و گروهی از مردم که امروز در جای دیگر، زندگی می کنند اطلاعاتی می دهد و برخی مسائل احساسی در آن هست، مثلا وقتی دختری در راه رساندن مادرش به خانه سالمندان نمایش داده می شود [اپیزود II] "یک سفر کوتاه از داستان های وینی. برای مثال در نمایش "مادام پی پی"، می خوانیم: خانم واپر متصدی توالت عمومی در وین است که شوهرش بر اثر جنون آنی او را با 32 ضربه چاقو نقش زمین می کند، با این همه، او نجات پیدا می کند و پس از آن، وقایع زندگی اش را باز می گوید: از چاقو زدن شوهرش، کشیدن سیفون در توالت، و فلسفه زندگی.