پاپالاگی کتابی از آریش شوئرمن است که در سال 1920 در آلمان چاپ شد ، و شامل توصیف هایی از زندگی اروپایی است ، که ظاهرا از دید یک رئیس ساموایی بنام توئیاوی ئی دیده بازگو می شود. در واقع پاپالاگی خطابه های توئیاوی ئی است که توسط شوئرمن گردآوری و تالیف شده است. آریش شوئرمن در مقدمه ی خود بر همین کتاب می نویسد: «توئیاوی ئی هرگز بر این نیت نبود که خطابه هایش را برای اروپا منتشر کند، یا که آنها را به چاپ برساند؛ این خطابه ها تنها به هموطنانش در جزایر پولی بزی اختصاص داشتند. با این وجود، اگر من بی اطلاع او، و به ویژه برخلاف میل و اراده اش، سخنان این بومی را برای خوانندگان اروپایی نقل می کنیم، به این دلیل است که معتقدم اطلاع از آن ها برای ما سپیدها و روشنفکران این سوی دنیا نیز با ارزش است؛ تا بدانیم چشمان انسانی که هنوز وابسته ی رابطه ای تنگاتنگ با طبیعت است، چگونه فرهنگ ما را مشاهده می کند. ما از زاویه ی چشمان او، بر خویش نظر می کنیم، از آن دیدگاهی که دیگر هیچ گاه قادر نیستیم در موضع اش قرار بگیریم.» شوئرمن در اجای دیگری از این مقدمه در مورد خود توئیاوی ئی می نویسد: «زمانی که با توئیا ویئی آشنا شدم، او در صلح و آرامش و به دور از جهان اروپایی در جزیره کوچک اوپولو، از مجمع الجزائر ساموآ و در دهکده ی تیاوا به عنوان رئیس و بزرگ قبیله زندگی می کرد. در برخورد نخست، به غول پیکر قوی بنیه ی خوش خلقی می مانست. بلندایش به دو متر می رسید و اعضای پیکرش به شکل غیرعادی محکم و استوار می نمودند. برخلاف ظاهرش، صدایی نرم و لطیف داشت، هم چون زنی.»