در طول سالهای سازنده ی انقلاب صنعتی ، کارگران و صنعتگران انگلیسی جایگاهی در جامعه کسب کردند که باعث شد قرون بعدی شکل بگیرد. اما نخبگان سرمایه داری طبقه کارگر را تشکیل ندادند - کارگران خلاقیت های خود را شکل دادند و در این روند هویت مشترکی ایجاد کردند. علیرغم کمبود قدرت این کارگران و نیز فشار زیادی که از سمت طبقه ی بالا به آنها وارد می شد ، طبقه کارگر به عنوان بزرگترین نیروی فرهنگی و سیاسی انگلیس ظاهر شد. این کارگران که در همه ی ابعاد جامعه ی معاصر ضروری و حیاتی هستند در اواخر قرن نوزدهم ، به طبقه ای پیوسته اند که امروزه همه درجهان غرب آن را می شناسیم. تامپسون در کتاب تکوین طبقه کارگر در انگلستان تاریخ اجتماعی و اقتصادی انگلیسی در اوایل قرن بیستم را تعریف کرده ، و باعث شد که بسیاری او را بزرگترین مورخ پس از جنگ انگلیس بدانند. انتشار آن در سال 1963 در دانشگاه بسیار بحث برانگیز بود ، اما این اثر به یکی از تأثیرگذارترین تفسیرهای اجتماعی تبدیل شده است. این گزارش از صنعتگران و کارگران طبقه کارگر در سالهای سازنده ی خود ، یعنی سال های 1732-1832 ، بعد مهمی از قرن نوزدهم را به درک ما می افزاید. تامپسون در این کتاب نشان می دهد که چگونه طبقه کارگر در ساخت خود شرکت کرده و کل تجربه ی زندگی افرادی که از کمبود آزادی رنج می بردند ، که دچار تخریب شده بودند را از نو می آفریند و فرهنگ و شعور سیاسی باعظمتی خلق می کند.